Sannleikurinn er samdráttur borgarstjórnar en ekki veðrið....

Þeð er með hreinum ólíkindum að sjá embættismenn og stjórnmálamenn kenna veðrinu og tíðarfarinu um alla mögulega og ómögulega hluti.  Flest það sem uppá hefur komið í málefnum vega og gatna hefur verið tíðarfarinu að kenna, miðað við skilgreiningu Reykjavíkurborgar.  Það á við um skemmdir í malbiki, blæðingar á slitlögum og snjómokstur, svo eitthvað sé nefnt.  Á sumrin er það svo sumarið sem orsakar vandræði við sláttur og aðra umhirðu borgarinnar.

Nú eru það slit og holumyndanir í götum Reykjavíkur. Viðvarandi viðhaldsleysi og röng forgangsröðun er þar um að kenna meira en nokkru öðru, eins og tíðarfarinu.  Sönnun þess kemur í ljós þegar tölurnar eru skoðaðar.

Reykjavíkurborg rekur tæplega 540 km. af götum.  Þar af eru safn og tengigötur 180 km. Til að halda þeim við þarf að malbika uþb. 15 km. árlega til að halda í horfinu með því að skipuleggja viðhaldið rétt.  

Árin 2005 til 2008 voru malbikaðir 16 km. á ári að meðaltali, mest árið 2008 eða 17.3 km.  Árin þar á eftir þegar síðasti meirihluti tók við fór að síga á ógæfuhliðina, eins og viðhaldstölurnar sína.

2009 - 12,3km.  Árið eftir hrun, tímabundið.

2010 - 11,8km.

2011 - 10,7km.

2012 - 11,5km.

2013 -  9,0km.

2014 -  8,9km.  Núverandi meirihluti tekur við.

Vöntunin á þessum árum er því orðin 25,8km. og með árinu 2015 með nýrri þörf upp á 15km. er þörfin orðin 40,8km. að minnsta kosti.

Það er því algjörlega ljóst, að það er skammsýnin í viðhaldi sem er aðalorsökin, en ekki tíðarfarið.  Til að snúa þessu við þarf að grípa til mun víðtækari aðgerða en hér er sett fram.  Þörfin er áreiðanlega um 1.5 milljarður króna.

Fyrsta skrefið er að viðurkenna vandann og eigin sök.  Þá fyrst er hægt að grípa til raunhæfra aðgerða og láta veðrið bara ganga yfir, eins og það hefur alltaf gert.

 

Malbikað fyrir 690 milljónir